بیانیه کانون فرهنگی – سیاسی خلق ترکمن

ملت ترکمن، توهین و سرکوبی ملت آذری در ایران را

ر

قویاً محکوم میکند!ر

در هفته گذشته روزنامه رسمی " ایران"، با چاپ و انتشار کاریکاتوری زننده تحت عنوان، " چه کنیم که سوسکها، سوسکمان نکنند"، با تشبیه یک آذری به یک سوسک که به زبان این ملت سخن میگفت، عمق افکار شوونیستی و راسیستی گردانندگان این نشریه مرتبط به سران رژیم شوونیستی – مذهبی ایران را بنمایش گذاشت!ر
این توهین ملی آشکار به یک ملت، بحق مورد اعتراض شدید ملت آذری در ایران قرار گرفته و دانشجویان آذری زبان، بهمراه بسیاری از روشنفکران دیگر ملتهای تحت ستم در اینکشور در شهرهای تبریز، ارومیه، زنجان و تهران دست به اکسیونهای اعتراضی زده و خواستار توقیف گردانندگان این روزنامه راسیستی و عذر خواهی رژیم از ملت آذری شدند. در بعضی از شهرها نیز دفتر این روزنامه به آتش کشیده شد. اما بزرگترین اعتراض به این امر، در روز دوشنبه در شهر تبریز از طرف مردم صورت گرفت و با سرکوبی شدید نیروهای انتظامی و امنیتی رژیم مواجه گردید. یوسف نیروزی، دادستان اسلامی شهر تبریز، در مصاحبه خود در پی این سرکوبی خونین، تنها به دستگیری 54 نفر از تظاهر کنندگان اشاره کرده، بدون اینکه از تعداد مجروحین و در باره شایعات بسیار قوی در باره کشته شدن 25 نفر از تظاهر کنندگان سخن بمیان بیاورد!ر
تظاهرات و حرکات اعتراضی مردم آذربایجان، از محدوده آن فراتر رفته و جمهوری آذربایجان را نیز در برگرفته است. مردم جمهوری آذربایجان در روز چهارشنبه در همبستگی با برادران خود در آنسوی مرز، به تظاهرات بزرگی در مقابل سفارت ایران در باکو دست زدند و وزیر فرهنگ این جمهوری نسبت به اقدام شوونیستی کاریکاتوریست های رژیم اسلامی در ایران اظهار تأسف و ابراز انزجار کرده و لیلا یونسی، رئیس انستیتوی مدافعین حقوق بشر آذربایجان در اجلاس سرانه سازمان حقوق بشر سازمان ملل متحد به این امر اعتراض کرده و تنش آفرینی بین ملتها از طرف رژیم اسلامی را محکوم ساخت.ر
سران رژیم اسلامی با عقب نشینی در مقابل مردم و با دست زدن به مانوری عوامفریبانه اقدام به توقیف روزنامه " ایران" و بازداشت سردبیر آن مهرداد قاسم فرد و کاریکاتوریست این نشریه بنام مانی اصلانی کرده اند. اما این اقدام نه تنها از دامنه اعتراضات مردم نکاسته است، بلکه در روز دوم خرداد، بیش از 20 هزار نفر از مردم تبریز مجدداً تظاهرات خود را برپا داشتند. مجلس اسلامی نیزاز این تشنجهای ناشی از چاپ چنین کاریکاتوری بدور نمانده و نماینده تبریز و دیگر نمایندگان ترک زبان این مجلس استیضاح فوری صفار هرندی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و پوزش خواهی سران رژیم از ملت آذری را خواستار شده اند. حداد عادل، رئیس مجلس اسلامی نیز در مقام دلجوئی این نمایندگان بر آمده و اقدام بر چاپ این کاریکاتور از طرف یک روزنامه رسمی را توهین به تمام ایران دانسته و آذربایجان را " سر ایران" نامیده است!ر
اما، به این نآرامیها و گسترش اعتراضات در میان ملت آذری در ایران، باید فراترو مستقل ترازاین کاریکاتور مشمعئز کننده نگاه کرد. چاپ این کاریکاتور، تنها باعث به سطح کشانیده شدن نارضائی متراکم شده مردم آذربایجان از سیاستهای ضد ملی و ضد فرهنگی و تبعیض اقتصادی و اجتماعی، بهمراه نابسامانیهای اقتصادی سراسری و ناهنجاریهای اجتماعی، بیکاری و استبداد همه جانبه شده است. ملت آذری بعنوان بزرگترین اقلیت ملی در ایران، محصول تقسیم سرزمین واحد این ملت به دوقسمت شمالی و جنوبی لگد مال شدن تمامیت ارضی و ملی آن در نیمه دوم قرن نوزده بود و خود بتنهائی 25 میلیون از جمعیت 70 ملیونی ایران را تشکیل میدهد.ر
افراد زیادی از این ملت به عالیترین مقامات در ارتش و دولت دست یافته و بزرگترین دانشمندان علم و ادب، نویسندگان و شعرای بنام و حتی پژوهشگران ادبیات فارسی به این ملت تعلق دارند. قشر فوقانی و مرکز نشین آن دارای موقعیت ممتازی در بازار تهران و در کل گردش پول و کالا در سراسر ایران و منطقه دارند. اما، با این وجود در خود آذربایجان جنوبی، تبعیض فرهنگی و اقتصادی و عقب ماندگی ناشی از ستم ملی همچنان تداوم یافته و ملت آذری بعنوان یک ملت رقیب با ملت حاکم نگریسته شده و همیشه از طرف دلقکهای درباری و منبری مورد تمسخر و استهزا قرار گرفته است!ر
لذا، ملت آذری برای احقاق حقوق برابرانه خود با ملت حاکم و جهت دستیابی به حق آزادانه سرنوشت خود در ایران تنها نبوده و ملتهای تحت ستم ملی و هم سرنوشت با آن، چون ترکمنها، کردها، بلوچ ها و عربها و دیگر اقلیتهای ملی و مذهبی همراه و همگام با آن هستند.ر
بنابراین، کانون فرهنگی – سیاسی خلق ترکمن ، هرگونه توهین ملی به ملت آذری در ایران را قویاً محکوم کرده و این توهین شوونیستی به این ملت را در اصل توهینی به ملت ترکمن و سایر اقلیتهای ملی در ایران میداند. ما از همان ابتدای انقلاب بدین امر معتقد بوده و هستیم که مسئله ملی ملتهای تحت ستم ایران در چارچوب رژیم شوونیستی – مذهبی حاکم بر ایران قابل حل نیست و برای سپردن سرنوشت مردم بدست خود و تأمین برابر حقوق آنها، این رژیم بعنوان بزرگترین مانع در اینراه باید از حیات سیاسی و اجتماعی مردم ایران برطرف گردد.ر

کانون فرهنگی – سیاسی خلق ترکمن ایران

2006-05-24