تجربیاتی از مبارزات قهرمانانه ملت مان

یاد شهید گـۆرگن بهلکه گرامی باد!ر

شهید گـۆرگن بهلکه در سال ۱۳۳۰ در خانواده ای زحمتکش بدنیا آمد. او تحصیلات ابتدائی و متوسطه را در شهر گنبدقابوس بپایان رساند و سپس به دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد راه یافت، اما پس از یکسال دانشگاه مشهد را ترک گفت و به تحصیل در رشته جامعه شناسی در دانشگاه تهران مشغول شد.ر
گـۆرگن از دوران نوجوانی با رنج و زحمت کارگران و زحمتکشان و غارتگری و چپاول سرمایه داران و ملاکین آشنا بوده از محرومیت توده ها رنج می برد و علیه ظلم و تعدی زورگویان به مخالفت برمی خاست.ر
گـۆرگن با ورود به دانشگاه تهران به جنبش دانشجوئی پیوست و همراه با دانشجویان مبارز علیه استبداد و اختناق شاه به مبارزه فعال پرداخت. او همیشه ارتباط خود را با منطقه و با خلق خویش حفظ کرده و به رسالت خود کاملا آگاه بود. گـۆرگن از هر فرصتی سود می جست و برای آگاهی جوانان و نوجوانان تورکمن به منطقه و بخصوص به شهر گنبد مسافرت می نمود و مخفیانه به کار انقلابی در میان دانش آموزان می پرداخت.ر
سرانجام مبارزه انقلابی او حساسیت ساواک شاه را برانگیخت و دژخیمان او را به بند کشیدند، گـۆرگن پس از چندی مصصم تر و با تجربه تر از پیش از زندان شاه رها شد و مبارزه و تحصیل خود را پی گرفت. سرانجام از دانشگاه فارغ التحصیل شد و در پایان نامه تحصیلی اش که به بررسی و تجزیه و تحلیل مناسبات اجتماعی و اقتصادی در روستاهای منطقه پرداخته شده بود، کوشید تا وضع اجتماعی و اقتصادی خلق تورکمن را تصویر نماید. پس از خاتمه تحصیل به سربازی اعزام شد و با درجه افسری در شیراز و تربت حیدریه به خدمت پرداخت.ر
شهید گـۆرگن بهلکه با شروع اولین برآمدهای توده ای در سالهای 57-56 بیدرنگ از خدمت فرار کرده و به جنبش توده ها پیوست. او بلافاصله به تورکمنصحرا آمده در سازماندهی مبارزه دهقانان منطقه علیه مالکان و سرمایه داران فعالانه شرکت نمود. پس از شکلگیری کانون فرهنگی سیاسی خلق تورکمن و ستاد مرکزی شوراهای تورکمن صحرا، گـۆرگن بهمراه دیگر همرزمان خود در سازماندهی و ایجاد شوراهای روستایی و اتحادیه های دهقانی بطور خستگی ناپذیر تلاش نمود و در کنار مردم علیه بزرگ مالکان و حامیان آنها مبارزه کرد.ر
چهره صمیمی و انرژی پایان ناپذیر گـۆرگن که شب و روز در روستاهای منطقه در کنار دهقانان بود، آنها را سازمان میداد و آگاه می کرد و در بخش دهقانی ستاد مرکزی شوراهای تورکمن صحرا به مشکلات گوناگون روستائیان پاسخ می گفت، از او شخصیتی محبوب و دوست داشتنی و مورد اعتماد توده ها ساخته بود. همرزمان گـۆرگن هیچگاه صمیمیت، پرکاری و دلسوزی او را فراموش نمی کنند. او به راستی نمونه ای گویا از یک مبارز پرشور و خستگی ناپذیر بود. مشکلات و مصائب کار و پیکار هیچگاه او را خسته نکرد، پرشور و آرام پیش می رفت و در سخت ترین شرایط از مطالعه و خودسازی غافل نبود، به کار تربیتی و فرهنگی علاقه وافر داشت و در زمان فراغت به ترجمه متون ترکمنی به فارسی می پرداخت و در غنا بخشیدن به فرهنگ مترقی خلق خویش تلاش می ورزید.ر
سرانجام گـۆرگن، این انقلابی پرشور در سال ۱۳۵۹ به دام دژخیمان خمینی افتاد و مورد ضرب و شتم و شکنجه و آزار فراوان قرار گرفت. اما او آن سان که شیوه انقلابیون است از پای نایستاد و در زندان به کار آگاهگرانه و سازمانگرانه ادامه اداد. رژیم جنایتکار خمینی که از نفوذ او در میان توده ها آگاه بود پس از دو سال اسارت، در تابستان سال ۱۳۶۱ او را به جوخه اعدام سپرد. جنایتکاران حاکم بر ایران با اعدام انقلابیون چون گـۆرگن بهلکه از خلق تورکمن بخاطر مبارزه علیه مالکان وسرمایه داران بزرگ و ارتجاعیون حاکم انتقام میگیرند. ولی آنان بهیچ وجه نمی توانند جلوی گسترش موج انقلابی تورکمنها را بگیرند. تاریخ گواه این مسئله است.ر

یاد گـۆرگن بهلکه جاودان و راهش پر رهرو باد !ر

کانون فرهنگی- سیاسی خلق تورکمن
جولای ۲۰۰۸