دروغ نزد ایرانیان است وبس

دروغ نزد ایرانیان است وبس!ر

ر

اتحاد جمهوری خواهان اعلام می کنند که فارسی، زبان مشترک همه ایرانیان و زبان رسمی کشور است. اما زبان مشترک به معنی تک زبانی نیست... هرانسان آزادی خواه و دمکراتی این نظر جمهوری خواهان را بخواند به صداقت آن ها تردید می کند. به چه دلیلی زبان فارسی زبان رسمی ایران باید باشد؟ چرا در مناطق ملی مثلا در ترکمن صحرا زبان ترکمنی زبان رسمی نباشد؟ و اگر زبان مشترک به معنی تک زبانی نیست پس چرا به طور صریح زبان های مشترک دیگر عنوان نمی شوند؟ به نظر می رسد اتحاد جمهوری خواهان پرسش هایی از این دست را منبعث از اندیشه های افراطی ارزیابی کرده و آنها، یا ادامه آن ها را تجزیه طلبانه تلقی می کند. و برای مهار اندیشه های افراطی نیز البته در سند خود به شکل زیر "هشدار" داده است "گروههای افراطی میتوانند خواست های به حق برخاسته ازهویت قومی را با شعارهای افراطی جدائی خواهی پیوند زنند. و اگر چنین شعارهائی به خواست عمومی مبدل شود، سرکوب هم نمیتواند مانع تجزیه کشور گردد". کمرنگ کردن خواسته های ملیت ها و اقوام ساکن ایران و مرموزنانه تجزیه طلب قلمداد نمودن مدافعین این خواسته ها پدیده نوینی در جنبش سیاسی ایران نیست.این تفکر عمری به درازای بیش از هشتاد سال دارد که با تسلط رضا شاه بر ایران آغاز گردید و امروز توسط طیف های رنگارنگ سلطنت طلبان و ناسیونالیست های فارس و شرم گینانه توسط بخشوسیعی از چپ نظیر اتحاد جمهوریخواهان ادامه دارد. عاقلانه ترین و متمدنانه ترین راه دفاع از یکپارچگی ایران پذیرش واقعی، و نه مصلحتی و دروغین، دمکراسی است.ر